ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ, ΤΡΕΛΛΑΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ O “Χ” στην 2η έκθεση ερασιτεχνικής Οργανοποιίας στην Αθήνα

Αφιερωμένη στη μνήμη του Ηλία Γραβάνη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή

Παρουσιάστηκαν κλασικές και ηλεκτρικές κιθάρες, μπουζούκια, μπαγλαμάδες, γιουκαλίλια, παραδοσιακά όργανα σε μεγάλη ποικιλία εντελώς μοναδικά σε φόρμες, σχήματα, χρώματα και δυνατότητες

Δεν υπάρχει περίπτωση να πας στην Αθήνα και να μην έχει κάτι ενδιαφέρον να παρακολουθήσεις. Πρωτεύουσα, όπως και να το κάνουμε, μία έκθεση ζωγραφικής, μία συναυλία, κάποιο μουσείο, όλο και κάτι καινούργιο θα ανακαλύψεις, στον λίγο σου χρόνο εκεί.  Το Σαββατοκύριακο 15-16 Ιουνίου βρέθηκα στην πρωτεύουσα και άδραξα την ευκαιρία να επισκεφθώ και να απολαύσω την 2η έκθεση ερασιτεχνικής οργανοποιίας.  Στον χώρο του συλλόγου Κρητών Χαϊδαρίου, όπου φιλοξενήθηκε  η έκθεση, από νωρίς είχαν συγκεντρωθεί περί τους 25 εκθέτες, από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι είχαν να επιδείξουν μία τεράστια ποικιλία κατασκευών, από παραδοσιακά πνευστά όργανα μέχρι σύγχρονες ηλεκτρικές κατασκευές, κιθάρες, μπουζούκια, γιακουκαλίλια και ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Όπως συμφώνησα και αργότερα μαζί με τον Γιάννη Δαμίγο, ιδρυτή και administrator της διαδικτυακής κοινότητας ερασιτεχνών οργανοποιιών Luthier.gr, ο οποίος οργάνωσε και την έκθεση, το «ότι υπάρχει η ταμπέλα του ερασιτέχνη δεν σημαίνει ότι το επίπεδο είναι χαμηλό. Ίσα - ίσα το αντίθετο. Συνάντησα πολύ ψυχή και πολύ μεράκι μέσα σε αυτή την αίθουσα! Καταπληκτικές κατασκευές, με πολλές εργατοώρες πάνω τους ώστε νε επιτευχθεί το τελικό αποτέλεσμα. Φινιρίσματα άψογα, χρώματα που λαμποκοπούσαν! Ενθουσιασμένοι επισκέπτες και ακόμα πιο τρελαμένοι κατασκευαστές δοκίμαζαν, αντάλλασαν απόψεις, τεχνογνωσία και ιδέες.  Όταν φτάσαμε ήταν ήδη μεσημεράκι. Έξω από το χώρο πλήθος κόσμου συζητούσε και απολάμβανε τη συμμετοχή του. Με το που έμπαινες στο χώρο μία μεγάλη παρέα είχε στρώσει τραπέζι, με μεζικλίκια, τσίπουρα κτλ, και έκαναν ένα crush test στα όργανα και τις φωνές τους. Μπουζουκάκια, μπαγλαμάδες, κιθάρες και φωνές γεμάτες μέταλλο έδιναν το στίγμα της ημέρας. Η διαφορά του επαγγελματία και του ερασιτέχνη σε αυτούς τους τύπους έχει να κάνει με αυτό ακριβώς. Κατασκευάζουν όργανα γιατί πάνω από όλα είναι μουσικοί, δεν το κάνουν για να πουλήσουν, αλλά γιατί τους ευχαριστεί η διαδικασία, και πάνω από όλα τους ευχαριστεί να  μοιράζονται  τις εμπειρίες τους.  Πιο μέσα σ΄ ένα πάγκο υπήρχαν τα όργανα του αδικοχαμένου πολ. μηχανικού Ηλία Γραβάνη, εξαιρετικού οργανοποιού με πάθος στην metal και hard rock μουσική μέλος της κοινότητας του Luthier.gr, στον οποίο ήταν αφιερωμένη η φετινή στην έκθεση, ο οποίος έφυγε από κοντά μας τον περασμένο Δεκέμβριο.  Oι συζητήσεις μεταξύ των κατασκευαστών οργάνων στο φόρτε. Για τα σκαφτά όργανα, την ξυλεία, τον καβαλάρη, τη γέφυρα, το κόκκαλο, το καλούπι, το μπράτσο την ταστιέρα, το καραούλο. Ορολογίες πολλές όπως και για τα μηχανικά μέρη, τα κλειδιά, τους μαγνήτες αλλά και την διακόσμηση με ροζέτες, φιγούρες, όστρακα, βερνίκια και τεχνικές που επιλέγει κάποιος για να διαφοροποιηθεί.    «Για ποιο λόγο γίνεται η έκθεση;», ρώτησα τον Γιάννη Λαμίγο. Η απάντησή του άμεση «Απλό, θέλουμε να δείξουμε σε όλους εσάς τον δικό μας κόσμο. Ένα κόσμο κατασκευών ιδιαίτερα δημιουργικό. Αν κάποιος ενδιαφέρετε να ξεκινήσει, εδώ είμαστε, για να βοηθήσουμε να ανταλλάξουμε απόψεις και να τον βοηθήσουμε, όποιο και αν είναι το επίπεδό του».  Φύγαμε δύο ώρες αργότερα. Ο  Θοδωρής Ζήρας, γνωστός Έλληνας κιθαρίστας από τους καλύτερους της χώρας, ξεκινούσε να παρουσιάζει την κιθάρα του, την οποία είχε κατασκευάσει ο Γιάννης Δόδης από τη Νάουσα, αποκλειστικά γι αυτόν με βάση της απαιτήσεις και τα specs του.  Παράξενο, αλλά φεύγοντας ένοιωθα ότι έφευγα από έναν χώρο οικείο, γεμάτο φίλους… Συγχαρητήρια σε όσους βοήθησαν και έκαναν πραγματικότητα την έκθεση αυτή, και φυσικά σε όλους τους εκθέτες του. Αν αναλογιστούμε ότι από πέρσι, ο αριθμός των εκθετών υπερδιπλασιάστηκε, αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την επόμενη διοργάνωση. (http://www.xronos.gr)